Ψαραντώνης

«… Η γης εβγάνει τη βοή, ο αέρας και μουγκρίζει…»

Ανάμεσα στην προσωπική αναζήτηση, στην πυρετική προσπάθεια για λύτρωση από την αγωνία της έκφρασης και στην υποταγή στην ακμαία μουσική παράδοση του τόπου του, ο Ψαραντώνης πασχίζει και βρίσκει το δρόμο του με το ένστικτο του αληθινού καλλιτέχνη. Συλλέγει αριστουργηματικούς στίχους (ριζίτικους, παραδοσιακές ή και σύγχρονες μαντινάδες), τους φορτίζει με τα δικά του εκφραστικά μέσα, και με την αδευτέρωτη δύναμή του στον αυτοσχεδιασμό, κατορθώνει να δημιουργεί την ατμόσφαιρα του δέους, της ταραχής και του ρίγους, όπως ακριβώς οι μεγάλοι μουσικοί της τζαζ.

O Ψαραντώνης πιστεύει ότι το παλιό και το νέο μπορούν να συνυπάρξουν σε μια καινούρια σύνθεση ή απλώς εκτέλεση, σε μια νέα μουσική πραγματικότητα που δημιουργείται με βάση τη νέα «ταραχή», το καινούριο ρίγος που ο προικισμένος καλλιτέχνης μπορεί να προσδώσει στο παραδομένο.

H αδιάπτωτη ζωτικότητα, η τελετουργική λειτουργικότητα, η βιωμένη πίστη στις αξίες της ζωντανής παράδοσης και η ανάγκη της περιπλάνησης, είναι τα κύρια χαρακτηριστικά γνωρίσματα της μουσικής ιδιοφυίας του Ψαραντώνη. Γι’ αυτό και κάθε συναυλία του δεν είναι ποτέ κάτι το αναμενόμενο, αφού το στοιχείο του απρόοπτου ενεδρεύει σε κάθε δοξαριά, σε κάθε άγγιγμα της χορδής. Τίποτε το στατικό, το παγιωμένο δεν υπάρχει στον μουσικό κόσμο του.

Φέτος, ο Ψαραντώνης έρχεται ξανά στον χώρο που τον αγκάλιασε —την Αξιοθέα— για να παρουσιάσει μια περιδιάβαση στο πλούσιο έργο του, με τραγούδια δημοτικά και έντεχνα, ρεμπέτικα και δημοτικά της Κύπρου. Μαζί του η Νίκη Ξυλούρη με το μοναδικό ηχόχρωμα της βαθιάς και αισθαντικής φωνής της, αλλά και με το ευαίσθητο παίξιμο των κρουστών, ο Γιώργος και Λάμπης Ξυλούρης με την εξαιρετική γνώση τους της λεπτής τέχνης που απαιτούν το λαούτο και το ούτι, καθώς και ο δεξιοτέχνης λαουτιέρης Νεκτάριος Κοντογιάννης.

Αντώνης Ξυλούρης – Ψαραντώνης: κρητική λύρα, τραγούδι
Νίκη Ξυλούρη: στάμνα, νταούλι, τραγούδι
Γιώργης Ξυλούρης: λαούτο
Λάμπης Ξυλούρης: ούτι
Νεκτάριος Κοντογιάννης: λαούτο