Μια Γυναίκα Μόνη

«Μια Γυναίκα Μόνη» [Θεατρικό αναλόγιο σε ρυθμό σκηνοθετημένης παράστασης] των Φράνκα Ράμε – Ντάριο Φο (από το θεατρικό έργο «Όλο σπίτι,κρεβάτι κι εκκλησία»). Ερμηνεύει η Μαρία Μίχα. Σκηνοθεσία: Άγις Παίκος. Παραστάσεις: 20 και 27 Ιανουαρίου και 3, 10 και 17 Φεβρουαρίου 2017 στις 20.00. Πληροφορίες/Κρατήσεις: 99 588 330 /97 790 533

«Το 1958 το ζεύγος Φο-Ράμε σχημάτισε θεατρικό θίασο, με τον Φο να κρατά τον ρόλο του σκηνοθέτη και συγγραφέα και τη Ράμε να είναι η πρωταγωνίστρια και το επιχειρηματικό μυαλό του θιάσου.Η Ράμε γνώρισε μεγάλη λαϊκή αποδοχή και πολλές φορές ήρθε αντιμέτωπη με τη λογοκρισία, εξαιτίας της ανατρεπτικής σάτιρας των έργων του Φο. Ήταν ενεργό μέλος της Soccorso Rosso (Κόκκινη Ανακούφιση), μιας οργάνωσης που παρείχε παντός είδους υποστήριξη στα φυλακισμένα μέλη της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς και τις οικογένειές τους. Στη δεκαετία του '70 άρχισε να γράφει τα δικά της έργα, κυρίως μονολόγους με φεμινιστικό περιεχόμενο (Grasso e bello, Tutta casa, letto e chiesa «Όλο σπίτι κρεβάτι κι εκκλησία»).Στα ταραγμένα χρόνια της δεκαετίας του '70, όταν η Ιταλία δονείτο από την αντιπαράθεση κράτους και Ερυθρών Ταξιαρχιών, η Ράμε βρέθηκε στο στόχαστρο των νεοφασιστικών οργανώσεων. Τον Μάρτιο του 1973 απήχθη στο Μιλάνο από μια ομάδα νεοφασιστών, οι οποίοι αφού τη βασάνισαν και τη βίασαν, την άφησαν σε άθλια κατάσταση σ' ένα πάρκο μετά από λίγες ημέρες.Δύο μήνες αργότερα, επέστρεψε πιο δυνατή και αποφασισμένη με μία σειρά από αντιφασιστικούς μονολόγους. Το 1981 αφηγήθηκε τη δυσάρεστη εμπειρία της στο βιβλίο της Lo Strupo (Ο Βιασμός). Η υπόθεση της απαγωγής της έκλεισε 25 χρόνια αργότερα, το 1998. Οι δράστες αναγνωρίστηκαν μετά την κατάθεση ενός μεταμεληθέντα νεοφασίστα, αλλά τα εγκλήματά τους είχαν παραγραφεί. Η δικαστική έρευνα έδειξε τη σχέση των απαγωγέων της με υψηλόβαθμα στελέχη των Καραμπινιέρων στο Μιλάνο.Τόσο η Ράμε, όσο και ο Φο, στήριξαν με πάθος τον αγώνα των Ελλήνων αντιστασιακών κατά της χούντας των συνταγματαρχών. Μετά την πτώση της δικτατορίας, επισκέφθηκαν την Αθήνα, επ’ ευκαιρία της παρουσίασης, από το θέατρο Τέχνης του Κάρολου Κουν, του έργου του Ντάριο Φο «Η Ισαβέλλα, τρεις Καραβέλλες και ένας παραμυθάς».
(από το πρόγραμμα της παράστασης)